حرمت عــــــمر
انسانهای خدا ترس و مومن که به حقوق دیگران تجاوز نمی کنند، ممکن نیست ده شاهی از مال کسی رابخورند و تلف کنند و اگر احیاناً مال دیگری را تلف کردند، از مال خودشان جبران می کنند، ولی همین اشخاص که اینقدر برای مال دیگران حرمت و حقوق قائل اند، برای عمر دیگران حرمت و حقی قائل نیستند؛ به خودشان اجازه می دهند به هر بهانه ای وقت دیگران را تلف کنند، برای مثال خلف وعده می کنند. همه اینها دلیل آن است که ما به معنای کلام رسول خدا توجه نداریم. ایشان می فرمایند: حرمت عمر و زمان بالاتر از حرمت مال است. اگر مال کسی را تلف کنیم می توانیم از مال خودمان جبران کنیم ولی آیا اگر وقت دیگران را تلف کنیم می توانیم مقداری از عمر خود را به او بدهیم ؟ ؟ ؟
نظرات شما عزیزان:
آمار
وب سایت:
